Kourtaliotiko

Inmiddels is het zondagochtend. We zitten gezellig aan het ontbijt en bereiden ons voor op onze volgende verhuizing. Vandaag gaan we naar Chania.

De afgelopen dagen hier rondom Bali waren heerlijk. De temperatuur is natuurlijk geweldig, het eten is erg lekker en we hebben het vooral met zijn vieren heel gezellig.

Vrijdag hebben we een prachtige en avontuurlijke rit richting Preveli beach gereden. Via de prachtige Kourtaliotiko kloof. (jaja ... spreek dat maar eens uit). Af en toe zijn we gestopt om foto's te maken. Het maken van de foto's was nog een hele klus, omdat het in deze kloof enorm waait. De wind blaast je werkelijk uit je schoenen en het is nauwelijks mogelijk de camera's stil te houden.

Vervolgens komen we in de buurt van Preveli beach. We rijden via een heel hobbelig weggetje langzaam naar beneden. Helen ontwijkt als een volwaardig autocrosscoureur alle kuilen en losliggende stenen. Helaas komen we na dit spannende ritje bij een ander strandje terecht. Weliswaar heel mooi, maar we willen graag naar juist dat ene strandje met die palmbomen.

We moeten terug omhoog en na wat zoekwerk vinden we uiteindelijk toch de parkeerplaats waar de wandeling naar het palmbomenstrand begint. Het is een flinke afdaling (we denken nog maar even niet aan de terugweg) en uiteindelijk komen we op het inmiddels geïdealiseerde strand.

Het is er druk, veel mensen in de zee en op het strand. Het valt ons wat tegen. Zeker gezien de moeite die we er voor hebben gedaan. We zien één palmboom staan en ook dat is wat teleurstellend. We leggen de handdoekjes neer en kijken wat om ons heen. Het is niet een heel groot strand, dus we begrijpen nog niet zo goed waarom iedereen hier heen trekt.

Inmiddels hebben we wel gezien dat de de rivier vanuit de kloof op nog geen 5 meter van de zee uitkomt. Dat is op zich wel een uniek gebeuren. Zeker omdat aan de ene kant de zee heel zout is en een graad of 20 is en op nog geen 5 meter afstand het water in de rivier zoet is en misschien net de 12 à 13 graden haalt. Evi en ik proberen beide wateren uit.

Helen en Lisa hebben inmiddels de ingang van het palmbomenbos gevonden. Ze blijven lang weg, dus er valt veel te zien. Enthousiast komen ze terug van het mooie bos en de rivier met watervallen die achter het strand ligt. We begrijpen nu waarom er veel mensen op af komen.

Evi en ik trekken ook een heel eind het bos in en besluiten via de rivier terug te zwemmen naar het strand. De rivier is op sommige plekken heel diep, dus het is echt zwemmen geblazen. Aan het eind voelen we ons een soort Maarten van der Weijden die kilometers achter de rug heeft, maar met een pijnlijke schouder en een klapvoet hebben we het toch maar mooi gepresteerd.

We blijven nog een tijdje op het strand en gaan aan het eind van de dag terug. We slaan nog een keer lekker vlees in bij de bij ons bekende supermarkt. Vanavond weer lekker bbq-en.

Gister zijn we dan vooral lekker op het strand bij ons appartement gebleven. Doordat we in dit appartement zitten krijgen we 4 gratis bedjes en 4 koude flesjes water aangeboden bij onze aankomst. Het is op dit strand dan weer helemaal niet druk. Dus we zitten direct aan de waterrand. Helen en Lisa zijn inmiddels zwart. Evi en ik kleuren ook best lekker, ondanks dat wij merendeel lekker in de schaduw liggen. Ook zo een stranddagje is heerlijk. We rusten zo lekker uit. We hebben nog geen moment spijt van onze keuze. Integendeel. Het is weer een vakantie met een maximale score.