Op weg naar Bryce

We verlaten Moab voor een flinke trip naar het Bryce Canyon National Park. De rit is lang, 440 kilometer, maar wat is hij bijzonder. Het ene landschap verwisselt zich voor het andere landschap. Van grauwe grijze rotsformaties naar prachtige groene weides met zwarte indrukwekkende stieren naar een landschap vol rode zandsteenformaties. De meiden lezen achterin een boek of kijken hun series op Netflix maar Helen en ik genieten continu van het uitzicht vanuit onze cockpit. 

Halverwege de rit stoppen we bij een perziken boomgaard en mogen we voor een habbekrats perziken plukken. De meiden gaan los en terwijl we plukken en alvast proeven, genieten we gelijk weer van de omgeving. We proberen steeds een vergelijking met ergens in Europa te trekken, maar dat is eigenlijk niet te doen. 

Dit is Amerika, waarin alles groter, ruimer, extremer en chauvinistischer is. Aan elke huis hangt en op bijna elke hoek staat bijna een Amerikaanse vlag. Vlaggen wij als Nederlanders maar 3 dagen per jaar en als het meezit en je kind slaagt (yes, we zijn nog steeds zo blij) nog een weekje extra. 

We komen aan op onze camping die ietwat naar een Disneypark riekt. Vriendelijk zijn ze niet, maar alles is verkrijgbaar en goed georganiseerd. 

Als we staan en aangesloten zijn worden we verwelkomt door Alvin, onze huis Chipmunk. Brutaal als de neten bedelt hij als Fenna om eten. Hij klimt nog net onze camper niet in. Alvin is niet alleen, we zien ook Theodore en Simon tijdens ons verblijf verschijnen. Ook een prachtige blauwe schreeuwlelijk laat zijn aanwezigheid verbaal duidelijk weten. 

n de avond gaan we naar de Rodeo show, waar we allereerst gaan staan voor het Volkslied. Uiteraard alles in stijl. We zien het rodeo rijden in alle vormen zien: op paarden, op kleine stieren en schapen voor kinderen en voor volwassenen op grote bullen. Ook de snelheidsproef en het lasso werpen wordt gedemonstreerd. Het was een feestje. 

Na afloop lopen we terug naar de camper, waar we een bij het kampvuur lekker worstjes eten en natuurlijk als toetje weer onze marshmallows smelten. We hebben weer een topdag achter de rug.