Zion

Het is wederom prachtig weer als we op staan, alhoewel we door de bergen de zon nog niet echt zien.  We zijn er ook vroeg bij want om half 10 gaan we dan toch paardrijden.  Rond kwart over 8 verzamelen we bij het busstation in het park. Maar tot onze teleurstelling staat er een enorme rij. Zo een lange rij dat we niet op tijd zijn voor de paardrijrit.

Om kwart voor tien pas melden we ons bij het loketje, helaas zijn de paarden dan al weg, maar gelukkig .... er is nog een rit om 11 uur en er zijn nog paarden en muilezels beschikbaar! Gelukkig is er dichtbij een koffiebar waar we even op ons gemakje koffie kunnen drinken en wat souveniertjes kunnen bekijken. Na een uurtje melden we ons opnieuw bij het loket en mogen we opstijgen.

Alle paarden en muilezels hebben een naam. En tijdens de rit hebben paard en berijder de zelfde naam. Helen is omgedoopt tot Barbara, Lisa tot Fancy, Evi tot Mandy en ik tot Sèssie. Das toch toeval 😊.

Vervolgens hebben we een prachtrit door het Zion park. We starten met het oversteken van de rivier de Virgin en rijden vervolgens door het bos langs de geweldige rotsachtige bergen. Wij kunnen vooral om ons heen kijken, de paarden doen het werk. Geweldig.

Na ruim een uur zijn we weer terug bij de coral en stappen we af. Lang zat, want we voelen onze ongeoefende zitbotjes al.

We lunchen met iets kleins en pakken dan de benenwagen naar de Emerald pool. Het is op dit moment het jaargetijde van de Moussons. Dit betekent af en toe een enorme regenpartij, die grote overstromingen veroorzaakt. Zo ook op 11 juni jl waarbij veel wandelpaden zijn verwoest. Aan het eind van de Emerald trial zien we de gevolgen. Enorme rotsblokken versperren de loop van het pad, het pad is verder onbegaanbaar.

Weer terug bij het beginpunt van het Emerald pad pakken we de bus naar het eindpunt van het park, de Temple of Sinawava. Vanaf daar kunnen we wandelen naar de rivier en vervolgens een wandeling van ca. 8 uur door de rivier naar de Narrows maken. De Narrows zijn rotsspleten waar de rivier de Virgin doorheen gaat.

We besluiten een stuk te lopen, de 8 uur gaat ons niet lukken. Na 45 minuten lopen komen we bij de rivier. Het is erg druk, dat is wel wat jammer, maar goed we proberen ons er niet aan te storen en vooral naar boven te kijken, waar de rotsen ver boven ons uit toornen.

De route verloopt verder door de rivier, wat betekent dat we vooral naar beneden moeten kijken, want het water is tot kniehoogte en roodbruin door het zand, dus je kan nauwelijks zien waar je je voeten plaatst.

Ruim anderhalf uur waden we ons door het water. Heel vermoeiend, maar hoe verder we komen, hoe mooier de rotsen en hoe rustiger het wordt. Het is weer genieten.

Op de rivierbedding eten we en drinken we wat. We zijn eindeloos gewaarschuwd door borden, de rangers bij het busstation en de buschauffeur om continu voldoende te eten en te drinken. Uitdroging en een hongerklop liggen op de loer. Gelukkig hebben we voldoende drinken bij ons en kunnen we tegen een stootje. We hebben nergens last van.

Na de stop besluiten we toch maar terug te gaan, ondanks dat het doorlopen erg lokt. Het is maar goed dat we teruggaan want met de stroom mee is het lopen door de rivier nog lastiger en de kans op vallen met onze camera’s en mobiele telefoons op zak nog groter. Maar gelukkig lukt het zonder ongevallen en blijft alles droog.

Op de terugweg naar de bus komen we weer talloze squirrels tegen. Waar je de Impala’s in Zuid Afrika op een gegeven moment zat bent, geldt dat hier voor de squirrels. Als je niet op let, struikel je over ze.

Met de bus rijden we in een klein uurtje terug naar de camping. Het was weer een geweldige dag!