Door de woestijn naar Lake Havasu

Vandaag vertrekken we vroeg op weg naar de Mojave woestijn. We slaan in navolging van het reisadvies zeer veel water in bij de plaatselijke Mexicaanse supermarkt en rijden dan op ons gemakje naar het oosten. Richting Arizona. 

We houden de temperatuur goed in de gaten en als de tank half leeg is, tanken we hem direct weer vol. Doodsbang dat we zonder benzine in de woestijn vast komen te zitten. 

We rijden vervolgens honderden kilometers lang door de woestijn. Met in de verte volledige verdroogde heuvels en daartussen verdord landschap, waar slangen, schildpadden en coyotes moeten leven. We zien ze helaas/gelukkig niet. 

Halverwege als we denken dat we van God en vaderland zijn verlaten komen we bij een visitor center bij het dorpje Kelso. Ooit een bloeiend gebeuren, maar nu nog slechts een enkel treinstation. 

We lopen in de bloedhitte een heel klein rondje, tot een Japanner ons ietwat paniekerig vraagt waar het dichtstbijzijnde “gasstation” is. We hebben geen idee en zijn blij met onze eigen nog redelijk volle tank. De Japanner hebben we noooooit meer gezien en hopen dat ie toch goed is terecht gekomen. Een tankstation kwamen wij pas 150 kilometer verderop in de woestijn tegen. 

Aan het eind van de middag verschijnt een groot meer, Lake Havasu, voor ons. Hier zullen de nacht door brengen. We zien op onze telefoons dat het inmiddels 48 graden is, maar hebben nog geen idee hoe dat voelt. Nou ... dat voelt niet. Het lijkt of je direct gekookt wordt en binnen 5 tellen guts het zweet van je af. Dappere Helen sluit de caravan aan op water en elektriciteit en we zetten de airco op maximaal. Het arme ding kan het helaas niet aan. We koken weg. 

We besluiten de camper toch maar weer af te koppelen en het verkoelende water op te zoeken. We parkeren dichtbij en al snel liggen we in het water. Alleen ... het water is minimaal 30 graden warm. Niks afkoelen, gewoon plaatsnemen in een warm bad. Toch is het veel aangenamer dan in de camper, dus we poedelen wat rond, eruit gaan is nauwelijks een optie. Het uitzicht is overigens bijzonder fraai. Een groot meer omringd door zwarte bergen. 

Terug op de camping proberen we de airco weer aan te zetten. Het is inmiddels afgekoeld naar 42 graden 😀. 

Heel heel langzaam krijgen we het koel en we gaan maar gewoon op bed liggen en vallen gelukkig allemaal goed in slaap. In de nacht komt de airco op stoom en we slapen heerlijk in een echt koele camper.